از نظر من حداقل تو رشته های فنی مهندسی دانشجوی خوب پژوهشی یا یک researcher به این صورت موفق میشه که اول از همه پشتکارش بالا باشه. مهم ترین عامل برای اینکه کار پژوهشی جواب بده پشتکار هست نه استعداد یا هر چیز دیگه. بعد اینکه آدم مستقلی باشه. از این لحاظ که بتونه مستقلا کارش رو جلو ببره نه اینکه 100 درصد وابسته به استاد باشه تو ریز ترین جزئیات. از طرفی هم دانشجویانی که میرن دنبال کار خودشون و از روند کارشون هیچ اطلاعی به استاد نمیدن هم اصلا رضایت ندارم چون نوعی غرور هست و معمولا کار اینا خیلی جواب درست و حسابی هم نمیده و پشیمون میشن. دانشجو بایستی هفته ای یکبار یا حداقل هر دو هفته گزارش کارش رو به استادش بده و برای مراحل بعدی برنامه ریزی کنند.
از طرفی این نکته رو هم باید گفت که یک سری استادا هستند که عملا نه موضوعی برای دانشجو تعریف میکنند نه کمکی می کنند در نهایت هم فقط مقاله میخوان از دانشجو به زور که این هم خوب نیست. دانشجو بایستی تو انتخاب استادش خیلی دقت کنه که براش وقت بگذاره و دانشجو رو به حال خودش ول نکنه.
دانشجوی خوب نبایستی بیرون کار کنه. این سوال پیش میاد که پس درآمدش از کجا تامین بشه و . . یک سری استادا وضعیت مالیشون طوری هست که میتونند بهتون حقوق بدن. در غیر این صورت سعی کنید موضوعی رو کار کنید که به محض اتمام درس یا در حین کار بتونید استفاده کنید و شرکتی روی اون موضوع تاسیس کنید. حالت سوم هم این هست که کاری بیرون پیدا کنید که 100 درصد منطبق با پروژه دانشگاهیتون باشه. در مورد نکته کار در حین تحصیل بعدا یک پست مستقل میگذارم چون خیلی مهم هست.
درباره این سایت