خیلی وقت بود که اینجا مطلبی نگذاشته بودم. الان که تاریخ رو نگاه کردم بیشتر از یکسال گذشته بود. چقدر واقعا زود عمر میگذره. انشالله که سال نو همگی مبارک باشه
تو این سال جدید دانشجویان عزیز با خودتون قرار بگذارید یک کار انجام بدید. اون هم برنامه ریزی مکتوب هست. این خیلی بهتون کمک میکنه تو جلو بردن کارهاتون. این رو که گفتم واقعا همینطوری نیست تجربه شخصی همچنین حاصل مطالعات بوده است. اگر همین یک کار رو انجام بدید تو خیلی کارهای دیگه از جمله تنظیم وقت، رسیدن به اهداف، احساس موفقیت، . وضعیت بهتری خواهید داشت.
برنامه ریزی معمولا تو دو سطح انجام میشه. یک سطح کلان که مثلا تو این سال چه کارهایی کلا میخواید انجام بدید، البته واقع بین باشید تو برنامه ریزی که بتونید انجام بدید. یکی سطح ماهانه و روزمره که با چه ترتیبی قصد دارید انجام بدید کارها رو. همین یک کار رو انجام بدید می بینید که خیلی از کارهایی که قصد انجامشون رو دارید خود به خود انجام میشن. علاوه بر این چون کارهاتون رو برنامه ریزی کرده اید از پراکندگی و عذاب وجدان برای انجام ندادن کارهاتون رهایی پیدا می کنید. از خیلی چیزهایی که روزانه انجام میدیم و مهم نیستند نیز خود به خود دور میشیم.
میدونید انسان های موفق چطوری هستند؟ هر روز در جهت هدفشون کار میکنند. هر چند کم یا خیلی کم ولی در جهت هدف کار می کنند. خودتون رو مم به این کار بکنید تو این سال جدید و لذتش رو ببرید.
با آرزوی موفقیت
خیلی از دانشجویان خصوصا تحصیلات تکمیلی مشغول کار هستند در حین تحصیل یا دوست دارند کار گیر بیارند تا بتونند گذران زندگی داشته باشند. در صورتی که خیلی از استادا دوست ندارند دانشجوهاشون کار کنند، بعضا تعهد هم میگیرن از دانشجو.
متاسفانه به علت عدم پشتیبانی دولت از دانشجوها و نبود بودجه مصوب حقوق رسمی نمیشه به دانشجو داد. از طرفی دانشجو ها هم خیلی ها در سن ازدواج و تشکیل خانواده هستند و دوست دارند استقلال داشته باشند.
به نظرم دانشجو حتما اول توجه کنه که هدفش از درس خوندن چیه؟ اگر هدف این هست که مدرک بگیره بره سر کار که دوره این طور کارا گذشته مگر اینکه ارتباطات خاصی وجود داشته باشه. اگر به این هدف دانشگاه اومده دانشجو که کلا در اشتباه هست. پس قطعا باید دنبال کسب مهارتی باشد که به درد کسب و کار آینده اش بخورد، که این باید تو انتخاب موضوع پروژه مثلا پررنگ باشه. حالا که موضوع خوبی هم انتخاب کرده برای پروژه و بعدا میتونه از همین طریق کسب درآمد داشته باشه بهتر هست یک مقداری دیگر هم دندان روی جگر بگذارد و دنبال در آمد نرود. این یک طور سرمایه گذاری هست. اتفاقا اغلب دانشجویانی که در این مقطع سر کار میرن نه درست و حسابی به کار میرسن و بعضا بیگاری انجام میدن برای اندک پولی و نه اینکه به پروژه شون میرسن.
البته چه بهتر که همان دوران دانشجویی دانشجو ارزیابی از بازار کار مرتبط با کاری که داره میکنه داشته باشه که همان حین تحصیل یا بعد از فارغ التحصیلی بتونه کسب و کار دانش بنیان مرتبط با رشته اش رو راه بندازه. الان تو دنیا و جدیدا هم تو ایران این طور شده است که انتظاری که از فارغ التحصیل تحصیلات تکمیلی میره این هست که بتونه کسب و کار راه بندازه، دوران استخدامی تمام شده است. قویا توصیه می شود که موضوعات تخیلی و به درد نخور تو پایان نامه ها انتخاب نکنید و وقت رو تلف نکنید. با این رویکرد درس بخونید !
از نظر من حداقل تو رشته های فنی مهندسی دانشجوی خوب پژوهشی یا یک researcher به این صورت موفق میشه که اول از همه پشتکارش بالا باشه. مهم ترین عامل برای اینکه کار پژوهشی جواب بده پشتکار هست نه استعداد یا هر چیز دیگه. بعد اینکه آدم مستقلی باشه. از این لحاظ که بتونه مستقلا کارش رو جلو ببره نه اینکه 100 درصد وابسته به استاد باشه تو ریز ترین جزئیات. از طرفی هم دانشجویانی که میرن دنبال کار خودشون و از روند کارشون هیچ اطلاعی به استاد نمیدن هم اصلا رضایت ندارم چون نوعی غرور هست و معمولا کار اینا خیلی جواب درست و حسابی هم نمیده و پشیمون میشن. دانشجو بایستی هفته ای یکبار یا حداقل هر دو هفته گزارش کارش رو به استادش بده و برای مراحل بعدی برنامه ریزی کنند.
از طرفی این نکته رو هم باید گفت که یک سری استادا هستند که عملا نه موضوعی برای دانشجو تعریف میکنند نه کمکی می کنند در نهایت هم فقط مقاله میخوان از دانشجو به زور که این هم خوب نیست. دانشجو بایستی تو انتخاب استادش خیلی دقت کنه که براش وقت بگذاره و دانشجو رو به حال خودش ول نکنه.
دانشجوی خوب نبایستی بیرون کار کنه. این سوال پیش میاد که پس درآمدش از کجا تامین بشه و . . یک سری استادا وضعیت مالیشون طوری هست که میتونند بهتون حقوق بدن. در غیر این صورت سعی کنید موضوعی رو کار کنید که به محض اتمام درس یا در حین کار بتونید استفاده کنید و شرکتی روی اون موضوع تاسیس کنید. حالت سوم هم این هست که کاری بیرون پیدا کنید که 100 درصد منطبق با پروژه دانشگاهیتون باشه. در مورد نکته کار در حین تحصیل بعدا یک پست مستقل میگذارم چون خیلی مهم هست.
معمولا به عنوان استاد دانشگاه فنی مهندسی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی این سوال رو می کنم که هدفت چیه؟ میخوای چیکار کنی؟
یک عده ای میگن نمیدونم. میگم چرا داری روی این موضوع روی تزت کار می کنی؟ میگه موضوع قشنگیه یا فلان استاد چون موضوع کاریش اینه منم انتخاب کردم. میگم این موضوعی که داری کاری می کنی به جز مقاله دادن آیا میتونی باهش کار کنی؟ یا حداقل به صورت غیر مستقیم تاثیری روی کار آینده ات تو ایران میگذاره؟
یک عده ای میخوان برن خارج، اونا معمولا جواب میدن که چون میخوایم بریم خارج اونجا هم این موضوع داره کار میشه اوکی هست. میگم میخوای بری خارج که بمونی یا برگردی؟ اگر بخوای برگردی برای این موضوع کار تو ایران هست؟ اکثرا میگن میخوام برگردم ولی نه نیست. میگم پس بدون اگر رفتی دیگه شرایط جور نمیشه که برگردی و همونجا موندگار میشی.
یک عده میخوان ایران بمونند و خارج نرن. باز مشابه قضیه قبلی میگن این پروژه تاثیری تو کارمون نداره در نتیجه فقط میخوایم مدرک بگیریم. میگم اگر استخدام دولت هستی و مدرک به دردت میخوره که حقوقت بره بالا خوبه ولی 99 درصد بری بیرون بیکاری. بیخود چرا عمرت رو هدر میدی با این پروژه ات حالا یک دکتری یا فوق لیسانس از یک دانشگاه مطرح تهران چقدر الان تو بازار کار ما بدرد میخوره ؟
شاید اکثر پروژه هایی که من می بینم و دانشجویان انجام میدن باهشون صحبت میکنم یا داور تزشون هستم متسفانه به هیچ دردی برای کشور نمیخوره به جز ارتقا اساتیدشون. برای خارج رفتن البته مقاله داشته باشید خیلی خوبه. اگر میخواید ایران بمونید به فکر یک موضوعی باشید که به دردتون بخوره بعدا بتونید مثلا باهش تو یک شرکت خصوصی کار پیدا کنید یا بتونید ازش محصول در بیارید دانش بنیان بزنید بعدش.
مقاله هم بدید از این پروژه هاتون حتما که به درد اعتبار خودتون هم میخوره، بعدا هم برای ادامه تحصیلتون هم جذب اعتبار تو شرکت زدن.
یکم آینده نگری هم داشته باشیم بد نیست !
درباره این سایت